Форт-Лодэрдэйл
Штат Флярыда, ЗША, лістапад 2012
Google Мапы, Яндэкс.Мапы
Міртл-Біч
Ляцім на поўдзень. На навігатары заўважаю, што самалёт рухаецца акурат над Лонг-Беем — залівам з дугападобнай берагавой лініяй, па цэнтры якой знаходзіцца горад Міртл-Біч, пра які я шмат чуў ад маіх спадарожнікаў па падарожжы верасьня 2012 году, якія прапрацавалі там усё лета. З адлегласьці 32 кілямэтраў амаль ніякіх дэталяў не разабраць (а на фатаграфіі дык навогул нічога не відаць), але месцазнаходжаньне можна адгадаць, калі зьверыцца з мапай. На здымку абрысы Міртла вылучаныя белым:
Форт-Лодэрдэйл
Аглямэрацыя Маямі складаецца з трох асноўных гарадоў — Маямі, Галівуду (ня блытаць з аднайменным раёнам Лос-Анджэлеса) і Форт-Лодэрдэйла. Форт-Лодэрдэйл гэта адно з тых месцаў, куды можна прыяжджаць дзеля чаго заўгодна, але толькі не дзеля самога месца. Я прыляцеў туды павысіць свой адукацыйны ўзровень у галіне распрацоўкі пад вэб на RWX-2012.
Канец лістапада, ва Флярыдзе не сэзон. Нягледзячы на тое, што слупок тэрмомэтра падымаецца днём да +27 градусаў, і мора цалкам цёплае, народу небагата.
Гармідар курортнікаў назіраецца ў асноўным увосень і ўвясну. Улетку таксама пуста — занадта горача.
Неўзабаве Раство, і вуліцы ўпрыгожаныя сьвятлівымі сьняжынкамі, што пры такім клімаце трохі раздзірае шаблён.
Горад вельмі нудны.
Тыповы для Флярыды стыль прыватных дамоў.
Цэнтар.
У бок сушы ад цэнтру.
У бок вады ад цэнтру. Ідзеш такі нейкімі закуткамі, і думаеш: «вось бачу зараз гэтую вуліцу, але ж сюды ўжо ніколі ня вернуся». І праўда, навошта сюды вяртацца?
Яхты. У гэтым месцы мне сустрэлася проста пякельная цётка, якая зьяўлялася зборам найгоршых стэрэатыпаў. На выгляд 60 гадоў, анарэксічная, апранутая ў аблягаючыя брэндавыя шмоткі, зь вельмі даўгімі выбеленымі валасамі і выродлівым дробным сабачкам на павадку. Нажаль, я ніяк не магу навучыцца бесцырымонна здымаць людзей, гэтага не жадаючых, інакш бы я вас тут парадаваў яе фатаграфіяй і рушыў бы ў развагі пра тое, як у некаторых жанчын едзе дах на фоне адмаўленьня ўласнае старасьці.
Канал.
Закінуты гатэль.
Дзіцячы садок.
Прыпынак.
Развадны мост.
Каляровае кадаваньне.
У горадзе некалькі канкуруючых кампаній таксі. Іх машыны не адрозьніваюцца нічым, акрамя нумароў тэлефона, якія складаюцца з аднолькавых лічбаў. У адной кампаніі ўсе лічбы — сямёркі, у другой - двойкі, у трэцяй - дзявяткі. Сямёрак колькасна прыкметна больш — напэўна з-за таго, што нумар зь імі лягчэй запамінаюць і ахвотней па ім тэлефануюць. У Белгарадзе таксама ёсьць кампанія таксі, дзе нумар цалкам складаецца з сямёрак.
Гідранты тыпавыя, але вядучая да іх труба заўсёды тырчыць зь зямлі.
Флярыда — адзін з штатаў, дзе не патрабуецца пярэдні нумар на аўтамабіль, таму ўсе ездзяць безь яго.
А для задняга нумара ёсьць больш за сотню розных дызайнаў. У ЗША ўсе пытаньні ПДР знаходзяцца ў падпарадкаванні штатаў, таму любы штат мае права самастойна вырашаць, як выглядае нумар і дзе яго належыць вешаць. Такога паняцьця, як «блатны нумар» тут не існуе — за прымальную суму любы можа напісаць на нумары што заўгодна (забароненыя толькі лаянка і дыскрымінацыйная лексыка).
Паркаматы працуюць ад сонечных батарэяў, а скрыні дакладна такія ж, як у Вашынгтоне і Чыкаго (і формой, і колерам), толькі сінія скрыні для перапрацоўкі яшчэ і забяспечаныя брылём, каб буйнога смецьця ня кідалі.
У якасьці выяўленчага элемэнта карыстаецца папулярнасьцю малюнак стылізаваных геаграфічных контураў штата.
Сьветлафоры вешаюць шчодра, нібы іх няма куды падзець. Часам нават па дзьве штукі на адным слупе ў адным кірунку.
Іншы варыянт разьмяшчэньня — на даўжэзных мэталічных палках, працягнутых праз усю дарогу.
Скрыжаваньні выкладзеныя пліткай.
У гатэлі нехта не зачыніў выхад на дах.
На даху, акрамя антэнаў і вэнтыляцыйных труб, знаходзяцца рухавікі ліфтаў і рэзэрвуары з вадой (гарачая вада падаграваецца ў адным з кантэйнэраў). Я ніколі ня ежджу на ліфтах, калі ёсьць сходы, тут няма ніякіх страхаў, проста бегчы па сходах на 16 паверх прышпільней.
Заход сонца. На пальмах жывуць папугаі, але іх зьняць не атрымалася, таму што хутка сьцямнела.
Ноч.
Часу выкупацца за ўвесь тыдзень зусім не было. Толькі адзін раз увечары атрымалася па-хуткаму акунуцца ў ваду.