Алімпійскі парк Сочы

Краснадарскі край, Расея, травень 2016
Google Мапы, Яндэкс.Мапы

Каб агледзець алімпійскі парк, я ўзяў у Адлеры напракат ровар, безь якога тут не абысьціся — тэрыторыя вельмі шырокая, пешшу давядзецца хадзіць увесь дзень, на ровары хопіць і 3 гадзін. У роварным пракаце на рынку «Самшыт» (дзякуй Ліле Гонтаравай за рэкамэндацыю) прама каля маста праз Мзымту я за 3 гадзіны аддаў усяго

Памылка на сайце: немагчыма паказаць сьпіс валютаў, бо функцыя функция currencies() ня вызначаная. Крыварукі аўтар выпадкова зацёр патрэбны файл. Бэкапы, гіт - не, ня чулі :(

Пераяжджаю праз Мзымту. Гэта тая самая рака, што працякае ў Краснай Паляне.

Спачатку дарога ідзе праз прыватны сэктар.

Алімпіядныя разьвязкі.

* * *

Нарэшце, погляду адкрываецца шырокая тэрыторыя. На многіх скрыжаваньнях стаяць паліцыянты — у Сочы адбываецца ўрадавы саміт. З-за гэтага я ня змог паздымаць парк з квадракоптэра, як зьбіраўся.

Мэдыяцэнтр, адкуль асьвятляліся гульні.

Парк перагароджаны — плянуецца правядзеньне Формулы-1.

Пераходы праз трасы.

Галоўнае ўражаньне ад парку — тут вельмі пуста.

Алімпійская паходня на фоне стадыёна «Фішт» не гарыць.

Па гіганцкім плошчах блукаюць рэдкія наведвальнікі.

Сумныя аніматары мерзнуць.

Паркоўкі запоўненыя на 1%.

Газоны дзесьці ўжо прыходзяць у заняпад.

Праз пункты пропуску ніхто ня езьдзіць.

Цэнтр «Ледзяны куб».

Лядовы палац «Вялікі».

Палац спорту «Айсбэрг».

Амаль нідзе нікога няма.

Недалёка знаходзяцца хаты, у якіх жылі будаўнікі або валанцёры алімпіяды. Тут усё ўжо добра зарасло.

Сьветлафоры не працуюць (пешаходаў і машын мала).

Усё недаробленае ўжо наўрад ці калі-небудзь даробяць.

Пуста.

Шматлікія гатэлі ў ваколіцах парку таксама стаяць амаль пустыя.

Турыстаў, якія б запоўнілі такую вялікую колькасьць жыльля, няма.

Можа, проста яшчэ не сезон. А можа, турыстам сяліцца тут не падабаецца, бо акрамя пустыннага парку тут нічога няма. Усе турыстычныя і забаўляльныя аб’екты знаходзяцца ў Адлеры і Сочы. Гэта ня так далёка, але ўсё ж туды трэба неяк дабірацца, а ў межах крокавай даступнасьці няма нічога асабліва цікавага.

Праблема любога алімпійскага парку заключаецца ў тым, што пасьля Алімпіяды ён становіцца непатрэбным. Тут ужо не адбудзецца падзеяў такога маштабу, для якога спатрэбяцца ўсе гэтыя плошчы, аб’екты і інфраструктура. Тут ніколі ня будзе такіх натоўпаў людзей, на якія гэты парк быў разьлічаны. Мерапрыемствы, якія могуць сабраць адносна вялікія колькасьці людзей (тая ж Формула-1, чэмпіянат па футболе-2018.) усё адно будуць праводзіцца рэдка, і вялікую частку часу парк пуставацьме.

Нягледзячы на ​​спробы неяк загрузіць сочынскія аб’екты прыбярэжнага кластара мерапрыемствамі і трэніроўкамі, парк застаецца вельмі нерэнтабэльным. Утрыманьне ўсяго гэтага дабра патрабуе казачных сум — у 2014—2015 гадах на гэта штогод выдадкоўвалася па

Памылка на сайце: немагчыма паказаць сьпіс валютаў, бо функцыя функция currencies() ня вызначаная. Крыварукі аўтар выпадкова зацёр патрэбны файл. Бэкапы, гіт - не, ня чулі :(

Памылка на сайце: немагчыма паказаць сьпіс валютаў, бо функцыя функция currencies() ня вызначаная. Крыварукі аўтар выпадкова зацёр патрэбны файл. Бэкапы, гіт - не, ня чулі :(

Памылка на сайце: немагчыма паказаць сьпіс валютаў, бо функцыя функция currencies() ня вызначаная. Крыварукі аўтар выпадкова зацёр патрэбны файл. Бэкапы, гіт - не, ня чулі :(

Што ж рабіць? Разумны варыянт толькі адзін — тут патрэбны радыкальны рэдэвэляпмэнт тэрыторыі. Большую частку аб’ектаў трэба альбо зносіць, альбо, калі ёсьць такая магчымасьць, пераносіць у іншыя месцы, дзе яны будуць выкарыстоўвацца. Забудоўваць тэрыторыі, ствараць інфраструктуру, якая будзе запатрабаваная турыстамі і мясцовымі жыхарамі на рэгулярнай аснове. Менавіта так рабілі ва ўсіх разьвітых краінах, дзе праводзіліся алімпіяды — рэканструкцыя алімпійскіх паркаў пачыналася адразу ж пасьля заканчэньня гульняў. Нерэнтабельныя аб’екты разьбіраюцца, тэрыторыя перапляноўваецца і забудоўваецца. І толькі ў нас чамусьці спрабуюць гэта ўсё захаваць, выкідваючы сотні мільёнаў бюджэтных рублёў, якія ніколі не акупяцца.

Разам з алімпійскім паркам быў пабудаваны парк атракцыёнаў. Тут наведвальнікаў больш, у доўгатэрміновай пэрспэктыве гэта больш практычны аб’ект.

Уздоўж усяго парку пабудавалі вельмі крутую набярэжную. Менавіта такой набярэжная мае быць у Адлеры і Сочы. Ня вузкая дарожка, якая ідзе ўздоўж кафэ-шайтанаў, тыраў і іншых безґустоўных забаўляльных кіёскаў, а прыгожая шпацырная зона з роварадарожкамі і сучасным добраўпарадкаваньнем.

Горы.

Панэльныя шматпавярхоўкі глядзяцца неяк чужародна.

Пляж.

Як толькі парк канчаецца, пачынаецца тыповы Адлер.