Каструп, капэнгаґенскі спальны раён

Говэдстадэн, Данія, лістапад 2015
Google Мапы, Яндэкс.Мапы

Падчас вандровак я заўсёды імкнуся пабываць ня толькі ў цэнтрах гарадоў, але і ў звычайных жылых раёнах, куды не ступала нага турыста, бо такія раёны значна больш гавораць пра краіну, чым цэнтры гарадоў. Калі я, прыляцеўшы ў Капэнгаґэн, засяліўся ў гостэл, было ўжо тры гадзіны дня. Да заходу сонца заставалася яшчэ 3 гадзіны, якія я вырашыў выдаткаваць на шпацыр па раёне, у якім знаходзіўся.

Каструп — самая паўднёвая ўскраіна Капэнгаґэна, разьмешчаная ў паўднёвай частцы вострава Амаґер. Назва гэта, аднак, даволі вядомая, паколькі імя гэтага прадмесьця носіць разьмешчаны ў ім капэнгаґэнскі аэрапорт. Зрэшты, «спальнасьці» ў раёна гэта не адымае.

Паверхавасьць забудовы ня вельмі вялікая, у асноўным 3—4 паверхі. Ёсць раёны вышэй (6—7 паверхаў), аднак, нідзе не будуюць жылых комплексаў з высокай паверхавасьцю (у адрозьненьне ад былога СССР, дзе прынята ўзводзіць жылыя комплексы па 20 паверхаў, у Эўропе ад гэтай практыкі адмовіліся, як ад ня самай спрыяльнай з пункту гледжаньня горадабудаўніцтва).

Архітэктура немудрагелістая, але з ґустам.

Ля ўваходаў у пад’езд звычайна знаходзіцца стаянка ровараў. Дзьверы зачыняюцца на замок, але заўсёды са шклом, усё чыста і акуратна.

Двары пакрытыя лужкамі, часам сустракаюцца дзіцячыя або спартовыя пляцоўкі, лаўкі, дрэвы.

Дзіцячая пляцоўка ў двары. Чаму ў нас чыноўнікі ўпэўненыя, што дзіцячая пляцоўка абавязкова павінна быць пафарбаванай ў клёўнскія колеры?

Нягледзячы на ​​багацьце месца, пад стаянку аўтамабіляў яго выдзелена зусім няшмат. Проста ставіць машыну ў двары, нават на асфальце, нельга. Парковачнае месца ў двары каштуе грошай.

«Паркоўка і праезд аўтамабіляў і мапэдаў ў двары забароненыя".

У некаторых дварах ёсьць спэцыяльныя кантэйнэры для ровараў.

Памыйніцы. Стандартны падзел розных тыпаў сьмецьця.

Над кожным кантэйнэрам напісана, што туды варта кідаць. У чырвоную скрыню зьлева прапануецца выкідваць старыя батарэйкі. Батарэйкі зьяўляюцца адным з найбольш шкодных відаў сьмецьця, паколькі ўтрымліваюць цяжкія мэталы, якія потым трапляюць у глебу. З-за гэтага выкідваць іх разам са звычайным сьмецьцем нельга. Аднак, у большасьці краін спажыўцам не даюць гэтаму ніякай альтэрнатывы. Тут пра гэта таксама падумалі.

Жыхары дома могуць скінуцца і ўсталяваць на дах сонечныя батарэі. А вось кандыцыянэры на фасад вешаць нельга.

Знак «асьцярожна, дзеці» прамаляваны вельмі старанна.

Сьветлафоры.

Кнопка на пераходзе.

Прымяняюцца ўсе даўно зарэкамэндаваныя меры паніжэньня траўматызму на дарогах і сьмяротнасьці ў ДТЗ. Нерэґулюемыя пераходы ў цёмны час сутак падсьвятляюцца зьверху і міргаюць жоўтым.

На бакавых вуліцах пераходы паднятыя над дарожным палатном, каб прымусіць аўтамабілі запавольвацца.

Абмежаваньне хуткасьці ў жылой зоне складае 30 км/гадзіну (чамусьці выкарыстоўваецца знак «рэкамендуемая хуткасьць»). Нізкія тэмполіміты памяншаюць колькасьць ДТЗ, уключаючы наезды на пешаходаў, а таксама ўзровень шуму.

Распаўсюджаныя штучныя няроўнасьці і іншыя віды перашкод для запаволеньня руху. Данія адносіцца да краін з аднымі з найніжэйшых паказчыкаў сьмяротнасьці на дарогах.

Пра веласіпэдыстаў таксама не забываюць, хоць шчыльнасьць аўтамабільнага руху нізкая і, у прынцыпе, можна было б ездзіць і па дарогах.

Больш ажыўленыя вуліцы каля крамаў.

Некаторыя тавары ў крамах ляжаць проста на вуліцы. Сёй-той гэтым злоўжывае :-)

Выгул сабак на траве і расьпіцьцё сьпіртных напояў на вуліцы забароненыя. Для ўладальнікаў сабак існуе маса абмежаваньняў — яны ня могуць спускаць гадаванцаў з ланцужка (акрамя спэцыяльна адведзеных месцаў), абавязаныя за імі прыбіраць (для гэтага расстаўленыя сьпецыяльныя скрыні зь бясплатнымі пакетамі).

Прыватны сэктар. Трохмэтровых платоў няма, але й пакідаць двары неабгароджаным, як у ЗША (дзе ставіць перад домам плот звычайна забаронена лякальнымі законамі), таксама не прынята. Папулярны від плата — жывая агароджа.

Распаўсюджаная дэталь у прыватных дварах — навесы для аўтамабіляў, якія папулярнейшыя за ґаражы. Мяркую, што гэта з-за падаткаў, бо ґараж гэта асобны будынак.

Пажарная машына. Пажарныя прыехалі прама да прыстані, дзе стаяў карабель, у якім я жыў, і пачалі адпрацоўваць нейкія навыкі.

Гідранты. Як ужо пісаў, у Даніі распаўсюджаныя наземныя пажарныя краны (як у Паўночнай Амэрыцы), што для Эўропы рэдкасьць.

Воданапорная вежа.

Аўтобус.

Прыпынкі. Каля іх стаіць стандартны слуп з маршрутамі, выфарбаваны ў тыя ж фірмовыя колеры.

Прадстаўніца «новых эўрапейцаў», якіх, зрэшты, сустракаецца значна менш, чым у Нямеччыне.

Больш модная архітэктура каля станцыі мэтро.

Прыгожа.

Каля станцыі мэтро: ровары і аўтаматычны грамадзкі туалет.